Opus magnum Millera i Deus ex machina Garlanda, czyli "Mad Max: Na drodze gniewu" (2015) i "Ex Machina" (2015)

Dzień doberek

Dziś zabiorę się za dwa filmy z gatunku mojego ukochanego sci - fi: najnowszą odsłonę "Mad Maxa" oraz "Ex Machinę".

Tytuł: "Mad Max: Na drodze gniewu"

Reżyseria: George Miller
Scenariusz: George Miller, Nick Lathouris, Brendan McCarthy

Obsada: Tom Hardy, Charlize Theron i inni...
Rok produkcji: 2015
Gatunek: Sensacyjny, Sci - Fi

      Szczerze mówiąc - to jeden z pierwszych oscarowych filmów, jakich obejrzałam. Choć nie miałam wtedy jeszcze bloga, to założyłam go dwa tygodnie później i mogłam zacząć właśnie od "Mad Maxa". Czemu zatem tego nie zrobiłam? Po pierwsze - żyłam w przekonaniu, że aby gruntownie ocenić część jakiejś serii, to trzeba ją całą zobaczyć. Po drugie - nie wiedziałam, jak się za to wziąć. No cóż, jednak obowiązek musi być spełniony. Tym bardziej, jeśli mówimy o jednym z faworytów do "złotego rycerza".
       Film opowiada historię Maxa Rockatansky'ego (Tom Hardy) - eks gliniarza, dręczonego demonami przeszłości, podróżującego samotnie przez pustynię, który zostaje wciągnięty do grupy uciekinierek z Cytadeli, sterroryzowanej przez Wiecznego Joego (Hugh Keays - Byrne). Kieruje nimi Imperator Furiosa (Charlize Theron).
       Podchodziłam do "Mad Maxa", jak do ognia. Tak dobry? Tak intensywny? Tak szybki? Tak, z pewnością. Trudno się nie zgodzić. Choć można się kłócić, kto gra w tej opowieści główną rolę: Max czy Furiosa? Odpowiedź jest prosta: oboje. Z jedną różnicą: przez retrospekcje zawarte na początku filmu, znamy motywy itp. Rockatansky'ego, a o Imperatorce dowiadujemy się więcej w miarę kolejnych scen.
        Miller bardzo długo pracował nad nową odsłoną swojego opus magnum. Materiał filmowy, z którego zmontowano ostateczną wersję trwał 480 godzin, a efekty komputerowe - zaledwie 20%. Trzeba o tym wspomnieć, tak jak o niezwykle widocznym przyspieszaniu wielu sekwencji i jakże dobrym montażu. To one dodają tej historii dynamiki.
         Oczywistym jest, że można się przyczepić do jakichś dziur fabularnych, dziwnych rozwiązań, ale to film, którego wydawałoby się podstawą jest rozróba, wybuchy, a nie głębia. Co wcale nie znaczy, że on jej nie ma.
Czy polecam? Tak.

OCENA: 9/10

Nominowany w kategoriach:

• Najlepszy film
• Najlepszy reżyser - George Miller
• Najlepsza charakteryzacja
• Najlepsza scenografia
• Najlepsze efekty specjalne
• Najlepsze kostiumy
• Najlepsze zdjęcia
• Najlepszy dźwięk
• Najlepszy montaż
• Najlepszy montaż dźwięku

Polecam zobaczyć: https://www.youtube.com/watch?v=R531PIsPEmo (ScreenJunkies znowu dają czadu!)

Tytuł: "Ex Machina"

Reżyseria: Alex Garland
Scenariusz: Alex Garland

Obsada: Domhnall Gleeson, Alicia Vikander, Oscar Isaac i inni...
Rok produkcji: 2015
Gatunek: Thriller, Sci - Fi

      Temat sztucznej inteligencji powraca do kin, jak bumerang. Ile ludzi, tyle opinii - jedni twierdzą, że stworzenie elektronicznego myśliciela będzie szansą na lepszą przyszłość, inni uważają, to za niebezpieczeństwo końca ludzkości. Jak jest w przypadku Alexa Garlanda i jego "Ex Machiny"?
      Caleb (Domhnall Gleeson) jest programistą, który wygrywa konkurs i zostaje zaproszony do posiadłości swojego szefa - Nathana (Oscar Isaac), aby przeprowadzić na maszynie - Avie (Alicia Vikander) test Turinga. Tam jednak odkrywa tajemnice projektu...
      Domhnall Gleeson i Alicia Vikander to absolutny top tego roku. On stworzył cztery wyraziste postacie filmowe w 365 dni (Caleb - "Ex Machina", Generał Hux - "Gwiezdne Wojny: Przebudzenie Mocy", Jim Farell - "Brooklyn", Kapitan Andrew Henry - "Zjawa"), a ona jedne z najlepszych żeńskich kreacji 2015 (Gerda Wegener - "Dziewczyna z portretu", Ava - "Ex Machina"). Tutaj dogadują się całkiem nieźle, czuć chemię ekranową, napięcie w ostatnich scenach. Kto więc wygrywa? Dla mnie, Alicia. Szwedzka aktorka pojawiła się nagle w Hollywood, w którym sporo namieszała (oczywiście w dobrym tego słowa znaczeniu). Tym bardziej, że rola androida niczym nie przypomina jej postaci austriackiej malarki z "The Danish Girl". Oscar Isaac po prostu pokazuje swoje kolejne oblicze, jak aktor - kameleon.
      W "Ex Machinie" nie ma zabawy formą, spektakularnych efektów, jak w "Ja, robot". Jest subtelnie, ale mrocznie. To trzymający w napięciu thriller - z pewnością nie film dla relaksu.
       Z tej recenzji wynikałoby proste - OCENA: 10/10, ale... zawsze jest jakieś ale. Nie potrafię dać tej produkcji maksymalnej oceny. Nie ma tu aktorstwa na miarę "Ojców Chrzestnych" lub chociażby niektórych tegorocznych produkcji. Choć nie umiem dokładnie powiedzieć, co z nim jest nie tak. Coś musi być. To nie jest ideał.
Czy polecam? Tak.

OCENA: 7/10

Nominowany w kategoriach:

• Najlepszy scenariusz oryginalny
• Najlepsze efekty specjalne

Błagam, powiedzcie mi, co złego przeoczyłam i nie napisałam, bo sama się drapię po głowie.

A co Wy twierdzicie o powyższych produkcjach?
Co następne zrecenzować?

Kinomanka ;)


ŹRÓDŁA ZDJĘĆ: filmweb.pl
                               culturegeeks.pl
                               geekandsundry.com